ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΩ
Τον τελευταίο καιρό, πλησιάζοντας στα γενέθλιά μου, ένιωθα μια κάποια στεναχώρια, μια ανησυχία και ένα προβληματισμό. Για τα χρόνια που περνάνε τόσο γρήγορα, για τη νιότη που φεύγει χρόνο με το χρόνο, για όσα δεν έχω κάνει΄, δεν έχω δει και δεν έχω βιώσει ακόμα, για τα όνειρα που έμειναν ανολοκλήρωτα, για τη ζωή που νιώθω πολλές φορές ότι φεύγει μέσα από τα χέρια μου κι εγώ μένω απλά θεατής.. Τις τελευταίες μέρες ξεκινάω τη μέρα μου βλέποντας κάποια βιντεάκια στο youtube από αυτά που σε βάζουν σε "φάση" διαλογισμού, δείχνοντας εικόνες από τον κόσμο, τη μητέρα φύση και τα πλάσματά της σε γαλήνιο κλίμα και συνοδεύοντας τις με φράσεις εμψύχωσης και ευγνωμοσύνης για τη ζωή. Όλα αυτά με βοήθησαν να σκεφτώ γιατί η ζωή κι ο κόσμος μας είναι ένα θαύμα και γιατί είμαι τυχερή που υπάρχω σε αυτόν τον κόσμο και που μεγαλώνω.. 1. Επειδή είμαι ακόμα ζωντανή και μεγαλώνω. 2. Επειδή είμαι σχετικά υγιής- αναπνέω, βλέπω, μιλάω, περπατάω, τρέχω, γυμνάζομαι, τρέφομαι.