ΤΙ ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ο χρόνος είναι αδυσώπητος. Όταν ήμουν παιδί, κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς, όταν άλλαζε ο χρόνος, νόμιζα ότι εκείνη τη στιγμή γινόταν κάποια τεράστια αλλαγή στον κόσμο. Πέρα από τα δώρα που συνηθίζαμε να ανταλλάσσουμε με την οικογένεια εκείνη την ώρα (ήμαστε από τις οικογένειες που δίναμε τα δώρα πρωτοχρονιά και όχι Χριστούγεννα) και την αλλαγή της χρονολογίας στο ημερολόγιο, σκεφτόμουν ότι με την νέα χρονιά όλα θα ήταν διαφορετικά. Κι όμως, η επόμενη μέρα δε διέφερε και ιδιαίτερα από την προηγούμενη..

Το πέρασμα του χρόνου όμως μοιραία φέρνει αλλαγές οι οποίες εμφανίζονται είτε ξαφνικά είτε βαθμιαία. Και μία μέρα συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι πλέον το 8χρονο κοριτσάκι που κάθεται κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο περιμένοντας να αλλάξει ο χρόνος για να ανοίξει τα δώρα του.

Μεγαλώνοντας όλα γύρω σου φαίνεται ότι αλλάζουν με όλο και πιο γοργούς ρυθμούς. Οι άνθρωποι γύρω σου, οι συνθήκες της ζωής σου, τα αντικείμενα που χρησιμοποιείς, ο κόσμος. Και τι μένει τελικά στο πέρασμα του χρόνου;

Κάποιες στιγμές που ζήσαμε σε κάποια μέρη με κάποια πρόσωπα, η ικανοποίηση για όσα έχουμε καταφέρει, η πίκρα για αυτά που δε μπορέσαμε, τα συναισθήματα που έχουμε βιώσει, οι γνώσεις και τα μαθήματα που πήραμε. Στιγμές σημαντικές και ασήμαντες (που ήταν κι αυτές σημαντικές), μεγάλες και μικρές (που ήταν κι αυτές μεγάλες). Πρόσωπα, συναισθήματα και εμπειρίες. Κι ας έχουν περάσει ήδη στο παρελθόν πολλά από αυτά. Αυτά μας έχουν οδηγήσει στη ζωή που ζούμε στο παρόν και σε αυτό που είμαστε τώρα.
Είχα την τύχη να έχω τη δυνατότητα να ταξιδέψω, να ασχοληθώ με αυτά που αγαπώ, να αποκτήσω γνώσεις και να γνωρίσω ανθρώπους που με βοήθησαν να εξελιχτώ. Είχα την τύχη να έχω τα βασικά αγαθά, δύο γονείς που με έχουν στηρίξει τόσο οικονομικά όσο και συναισθηματικά,  ανθρώπους από το οικογενειακό, το φιλικό, το εργασιακό και το εκπαιδευτικό μου περιβάλλον που έχουν πιστέψει σε εμένα και με έχουν στηρίξει τόσο ως άνθρωπο όσο και τις ικανότητές μου. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτό. Ευχαριστώ επίσης τον αγαπημένο μου σύντροφο που είναι πάντα δίπλα μου, με φροντίζει,  με στηρίζει και με ανέχεται (γιατί δεν είμαι και ο πιο εύκολος άνθρωπος!)

Το μυστικό τελικά είναι να χρησιμοποιούμε το παρελθόν (τις γνώσεις, τις εμπειρίες, τα συναισθήματα) για να βελτιώσουμε το παρόν και το μέλλον. Όσο υπάρχουμε σε αυτό τον κόσμο, σε αυτή τη ζωή, να Ζούμε.  Όπως μπορούμε και όσο μπορούμε να νιώθουμε περισσότερο, να βιώνουμε εμπειρίες πιο έντονα, να μαθαίνουμε περισσότερα, να δημιουργούμε, να γινόμαστε καλύτεροι. Μέχρι να φύγουμε από αυτή τη ζωή να έχουμε προλάβει να ζήσουμε. Με αγάπη και ευγνωμοσύνη. Για τους ανθρώπους και τα πλάσματα που μας πλαισιώνουν, για όσα έχουμε, για όσα έχουμε ζήσει, για τον κόσμο και τη φύση, για τον εαυτό μας, για τη ζωή..

https://youtu.be/qJN9mX6iUSM

https://youtu.be/w2oeFAzStDs