Μήπως τα όνειρά μας πεθαίνουν καθώς μεγαλώνουμε;

Όσο είμαστε παιδιά ή στα πρώτα χρόνια της νεότητάς μας θεωρούμε ότι  ο κόσμος και η ζωή είναι στα χέρια μας. Καθώς μεγαλώνουμε και βλέπουμε τα χρόνια της νεότητάς μας να περνούν, πολλές φορές βλέπουμε επίσης και τα όνειρά μας όλο και περισσότερο να απομακρύνονται από το να γίνουν πραγματικότητα. Για ποιο λόγο όμως αφήνουμε τη σκληρή πραγματικότητα να σκοτώνει τα όνειρά μας;

1. Θέλουμε να γίνονται όλα εύκολα και απλά. Τα παιδιά και οι νέοι άνθρωποι συχνά δε φημίζονται για την υπομονή τους: τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα. Η σκληρή δουλειά ειδικά για τους ανθρώπους της σύγχρονης εποχής (την εποχή της «ευκολίας») είναι κάτι που μας κάνει να δυσανασχετούμε. Κατά το παρελθόν (π.χ. στις εποχές των παππούδων μας) κάποιοι άνθρωποι έπρεπε να περπατήσουν χιλιόμετρα απλά για να πάνε στο σχολείο, ξυπόλητοι στο χιόνι. Στην εποχή μας, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ και μας ζορίζουν, εμείς πολύ συχνά εγκαταλείπουμε τη προσπάθεια. 

2. Βλέπουμε άλλους να αποτυγχάνουν. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να βλέπουν και να λαμβάνουν υπόψη σε μεγάλο βαθμό τι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι- και να επηρεάζονται. Μάλιστα φοβούνται την αποτυχία τόσο πολύ, ώστε παραμένουν σε θέσεις εργασίας που δεν τους ικανοποιούν ή ακόμα και τους δυσαρεστούν και πείθουν τους εαυτούς τους ότι δε μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερο. Δεν είναι αρκετά ικανοί για αυτή ή την άλλη ευκαιρία, γιατί πολλοί άνθρωποι που το δοκιμάζουν αποτυγχάνουν.

3. Αρχίζουμε να σκεφτόμαστε περισσότερο με τη λογική. Αυτό όσο μεγαλώνουμε το κάνουμε όλο και περισσότερο. Όσο είμαστε παιδιά ή πολλοί νέοι θεωρούμε ότι μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά που ονειρευόμαστε, να γίνουμε διάσημοι, πλούσιοι, να ταξιδέψουμε όλο τον κόσμο, να ζήσουμε ένα παραμυθένιο έρωτα. Η πραγματικότητα όμως δεν είναι ποτέ τόσο ονειρική, μάλιστα πολλές φορές είναι πολύ σκληρή. Όσο το βλέπουμε αυτό τόσο σταματάμε να πετάμε στα σύννεφα και προσγειωνόμαστε. Πολλές φορές μάλιστα η πτώση είναι απότομα και μας «τραυματίζει»..

Τι μπορούμε να κάνουμε όταν αισθανόμαστε ότι τα όνειρα μας πεθαίνουν:

1.      Να επιμείνουμε! Τίποτα δεν είναι εύκολο. Αν θέλουμε κάτι πάρα πολύ και πραγματικά, πρέπει να μάθουμε να ξεπερνάμε τον εαυτό μας και τις δυνατότητές μας και να επικεντρωνόμαστε στο στόχο μας. Μην τα παρατάτε!.

2.      Think out of the box! Δηλαδή, μην σκέφτεστε με τετριμμένους τρόπους ή με μία συγκεκριμένη νοοτροπία και σύμφωνα πάντα με τη λογική ή με τον τρόπο που σκέφτεται ο περισσότερος κόσμος. Δοκιμάστε να πετύχετε το στόχο σας με διαφορετικούς τρόπους και πειραματιστείτε. Ανακαλύψτε και ακολουθήστε το δικό σας μονοπάτι. Ποιος ξέρει, μπορεί να σας εκπλήξει το πού θα σας βγάλει!

3.      Να είστε απαιτητικοί από τον εαυτό σας. Μη βρίσκετε συνεχώς δικαιολογίες. Οργανώστε την πορεία προς το στόχο σας, σκεφτείτε τι χρειάζεστε για να τα καταφέρετε και υποδιαιρέστε την σε επιμέρους μικρότερους στόχους. Πείτε στον εαυτό σας ότι μπορείτε να τα καταφέρετε και πιστέψτε το. 

Τα όνειρα δεν πεθαίνουν μόνοι τους. Τα σκοτώνουμε. Ευτυχώς, μπορούμε επίσης να τα επαναφέρουμε στη ζωή. Ή ακόμα, να τα τροποποιήσουμε προσαρμόζοντάς τα στα δεδομένα και της ανάγκες της ζωής μας όπως έχουν πλέον διαμορφωθεί.

Λένε ότι δε γίνονται πραγματικότητα τα όνειρα που δε θελήσαμε αρκετά. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό τα όνειρα που κάναμε όταν ήμαστε παιδιά ή πιο νέοι να μη μας ταιριάζουν πλέον ή να μην ήταν αυτό που πραγματικά θέλαμε περισσότερο. Μπορεί στην πορεία να ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν πράγματα που θέλουμε ή μας ταιριάζουν περισσότερο. Ο σκοπός δεν πρέπει να είναι πάση θυσία να πραγματοποιήσουμε ένα όνειρο που είχαμε και να μας γίνει εμμονή διώχνοντας ευκαιρίες που θα μας βοηθούσαν να γίνουμε πραγματικά ευτυχισμένοι, αλλά να γίνουμε ευτυχισμένοι κι ας μην καταλήξουμε τελικά στον αρχικό μας στόχο.